ದೃಶ್ಯ ೬
(ಅರಣ್ಯದ ಮತ್ತೊಂದು ಬಾಗ. ಯಮನು ಹೋಗುತ್ತಿರುವನು.)ಯಮ
ಪುಣ್ಯವಂತನು ನೀನು, ಸತ್ಯವಾನ್, ಸಾವಿತ್ರಿ
ಯಂಥಾ ಸತಿ ಶಿರೋಮಣಿಯ ಕೈಹಿಡಿದ ನೀಂ
ಪುಣ್ಯಶೀಲನೆ ಹೌದು. ಸದ್ದೇನು?
(ಹಿತಿರುಗಿ ನೋಡಿ)
ಸಾವಿತ್ರಿ!
(ಪ್ರವೇಶ)
ಏಕೆನ್ನನನುಸರಿಸಿ ಬರುತಿರುವೆ, ತಾಯೆ?
ಹುಟ್ಟಿದವರೆಲ್ಲರೂ ಸಾಯಲೇಬೇಕಷ್ಟೆ!
ಸಾವಿತ್ರಿ
ನಿನ್ನ ನಾನನುಸರಿಸಿ ಬರುತಿಲ್ಲ, ಯಮದೇವ,
ಪತಿಯನನುಸರಿಸಿ ಬರುತಿಹೆನು. ಹುಟ್ಟಿದವ —
ರೆಲ್ಲರೂ ಸಾಯುವುದು ಧರ್ಮವೆಂದೊರೆದೆ.
ಅಂತೆಯೇ ಸುತ್ತ ಪತಿಯರ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವುದು
ಪತಿವ್ರತಾ ರಮಣಿಯರ ಧರ್ಮಾ! ಒಲಿದೆದೆಗ — ೧೦
ಳೆಂದಿಗೂ ಅಗಲಲಾರವು ಎಂದುದಿದು ವಿಶ್ವ —
ನಿಯಮ. ಅದರಿಂದ ಹಿಂಬಾಲಿಸುವೆ ಪತಿಯ.
ನಿನ್ನ ಧರ್ಮವ ನೀನು ಮಾಡು, ಹೇ ಧರ್ಮ,
ನನ್ನ ಧರ್ಮವ ನಾನು ಮಾಡುವೆನು.
ಯಮ
(ಹರ್ಷದಿಂದ)
ಸಾವಿತ್ರಿ,
ಮೆಚ್ಚಿದೆನು, ಮೆಚ್ಚಿದೆನು ನೀನಾಡಿದೀ ದಿವ್ಯ
ನುಡಿಗಳಿಗೆ. ನಿನ್ನಿನಿಯನಂ ಹೆರತು ಬೇಕಾದ
ವರಗಳು ಬೇಡು, ನೀಡುವೆನು.
ಸಾವಿತ್ರಿ
ಹೇ ಧರ್ಮ —
ಮೂರ್ತಿ, ಮೆಚ್ಚಿ ವರವೀಯುವೊಡೆ, ಬೆಳಕಳಿದ
ನನ್ನ ಮಾವನ ಕಂಗಳಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಬೆಳಕಿಳಿದು.
ಕಣ್ಬಂದು, ನಿಚ್ಚ ಸೊಗವಾಗುವಂತೀಯೆನಗೆ
ವರವ!
ಯಮ
ತಥಾಸ್ತು! ನಿನ್ನಿ ಭಿಕ್ಷೆ ನೆರವೇರಿ
ನೀನು ಸುಖಿಯಾಗೆಲೌ, ದೇವಿ ನೀನಿನ್ನು
ಹಿಂತಿರುಗು! ಮರ್ತ್ಯುಲೊಕದ ಎಲ್ಲೆಯನು ದಾಟ
ಬೇಡ.
(ಯಮನು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.)
ಸಾವಿತ್ರಿ
ಹಿಂತಿರುಗುವುದು ಸತಿಗೆ ಧರ್ಮವೆ,
ಯಮದೇವ? ಧರ್ಮವಂ ಧರ್ಮದಿಂದಟ್ಟುವೆನು.
ಧರ್ಮವಂ ಧರ್ಮದಿಂ ಗೆಲ್ಲುವೆನು. ಸಾವಿತ್ರಿ
ನಾನು, ನಾನೆಂದು ವೀರ ಪಾರ್ಥಿವ ಪುತ್ರಿ.
(ತೆರುಳುತ್ತಾಳೆ.)
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ