ಶಿಲಾಲತೆ (ಕವನಸಂಕಲನ)

 ಶಿಲಾಲತೆ (ಕವನಸಂಕಲನ)

೧.ಹಿಂದಿನ ಸಾಲಿನ ಹುಡುಗರು.

ಹಿಂದಿನ ಸಾಲಿನ ಹುಡುಗರು' ಎಂದರೆ

ನಮಗೇನೇನೂ ಭಯವಿಲ್ಲ !

ನಮ್ಮಿಂದಾಗದು ಶಾಲೆಗೆ ತೊಂದರೆ ;

ನಮಗೆಂದೆಂದೂ ಜಯವಿಲ್ಲ !

ನೀರಿನ ಜೋರಿಗೆ ತೇಲದು ಬಂಡೆ ;

ಅಂತೆಯೆ ನಾವೀ ತರಗತಿಗೆ !

ಪರೀಕ್ಷೆ ಎಂದರೆ ಹೂವಿನ ಚೆಂಡೆ ?-

ಚಿಂತಿಸಬಾರದು ದುರ್ಗತಿಗೆ.

ವರುಷ ವರುಷವೂ ನಾವಿದ್ದಲ್ಲಿಯೆ

ಹೊಸ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಾಗುವೆವು ;

ಪುಟಗಳ ತೆರೆಯದೆ ತಟತಟ ಓದದೆ

ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಗಾಳಿಗೆ ಮಾಗುವೆವು !

ಜೊತೆಯಲಿ ಕೂರುವ ತಮ್ಮತಂಗಿಯರ

ಓದುಬರಾವನು ನೋಯಿಸೆವು ;

ನಮ್ಮಂತಾಗದೆ ಅವರೀ ಶಾಲೆಯ

ಬಾವುಟವೇರಿಸಲೆನ್ನುವೆವು.

ಸಂಬಳಸಾಲದ ಉಪಾಧ್ಯಾಯರಿಗೆ

ಬೆಂಬಲವಾಗಿಯೆ ನಿಲ್ಲುವೆವು ;

ಪಾಠಪ್ರವಚನ ರುಚಿಸದೆ ಹೋದರೆ

ಪಾಕಂಪೊಪ್ಪನು ಮೆಲ್ಲುವೆವು.

ತರಗತಿಗೇನೋ ನಾವೇ ಹಿಂದು ;

ಹಿಂದುಳಿದವರೇ ನಾವಿಲ್ಲಿ !

ಆಟದ ಬಯಲಲಿ ನೋಡಲಿ ಬಂದು

ಆಂಜನೇಯರೇ ನಾವಲ್ಲಿ

ಪಂಪ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸರ ದಾಸರ

ಹರಿಹರ ಶರಣರ ಕುಲ ನಾವು !

ಕನ್ನಡಲ್ಲೇ ತೇರ್ಗಡೆಯಾಗದ

ಪಂಡಿತಪುತ್ರರ ಪಡೆ ನಾವು !

ಗೆದ್ದವರೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮವರೇ ಸರಿ ;

ಗೆಲ್ಲುವಾತುರವೆ ನಮಗಿಲ್ಲ .

ಸೋತವರಿಗೆ ನಾವಿಲ್ಲವೆ ಮಾದರಿ ?-

ಕೆರೆಗೆ ಬೀಳುವುದು ತರವಲ್ಲ .

ಗೆದ್ದವರೇರುವ ಭಾಗ್ಯದ ದಾರಿಗೆ

ಕದಲದ ದೀಪಗಳಾಗುವೆವು ;

ಹಲವರು ಸೋಲದೆ ಕೆಲವರ ಗೆಲುವಿಗೆ

ಬೆಲೆಯಿರದೆಂದೇ ನಂಬಿಹೆವು.

ಊರಿಗೆ ಊರೇ ಹಸೆಯಲಿ ನಿಂತಿದೆ

ಆರತಿ ಬೆಳಗಲು ಜನವೆಲ್ಲಿ ?

ಎಲ್ಲಹಾಡುವ ಬಾಯೇ ಆದರೆ

ಚಪ್ಪಾಳೆಗೆ ಜನವಿನ್ನೆಲ್ಲೆ ?

ಲೋಕದ ಶಾಲೆಯ ಭಾಗ್ಯದ ಸೆರೆಯಲಿ

ಅನಂತಸುಖವನು ಕಂಡಿಹೆವು.

ಇದೇ ಸತ್ಯವೆಮಗಿದರಾಸರೆಯಲಿ

ಜಯಾಪಜಯಗಳ ದಾಟುವೆವು .

ಪುಸ್ತಕ ಓದದೆ ಪ್ರೀತಿಯನರಿತೆವು ;

ಗೆಲ್ಲದೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಗಳಿಸಿದೆವು ;

ನಾವೀ ಶಾಲೆಯನೆಂದೂ ಬೆಡೆವು ;

ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿಯೆ ಉಳಿಯುವೆವು !